Saint Louis, Missouri

Waar het ons duidelijk werd wat Colson Whitehead bedoelde met “We do marvels, and we do injustice” (uit zijn Harlem Shuffle).

De route

Vanuit Elizabethtown passeerden we opnieuw Louisville, waarna we eventjes door Indiana en Illinois stoven, om uiteindelijk de staatsgrens met Missouri te bereiken en, met een flinke duik vanop de Interstate 64, in Saint Louis te belanden. Deden we een uur of vijf over, met een korte tussenstop.

Het hotel

Saint Louis was een ankerpunt op de reis: de overnachting in het Hyatt Regency was een van de vooraf gemaakte hotelboekingen om niet in tijdnood te geraken voor de rest van de reis. Als we de afgelopen dagen achterstand hadden opgelopen, hadden we die moeten inhalen om op zijn minst ’s avonds hier te geraken. Maar we zijn tijdens de hele roadtrip goed op schema gebleven, en belandden hier vanuit Elizabethtown in de late namiddag al. De hotelovernachting kostte ons € 129, wel op een dag waarop de stad stillag, maar toch: een viersterrenhotel waar een nacht minder kostte dan sommige driesterrenaccomodaties van de afgelopen dagen.

De Gateway Arch en de stad

Die befaamde Gateway Arch, het hoogste boogvormige monument op de wereld, geldt als de ‘poort naar het westen’: na de burgeroorlog, toen Amerikanen in het wat bekoelde politieke klimaat hun westwaartse trek verderzetten, is er zelfs eventjes een initiatief geweest om van Saint Louis de nieuwe hoofdstad van de Verenigde Staten te maken. Er is duidelijk nog wat van die oude grandeur te zien in Saint Louis, maar zeker de afgelopen decennia is het een wat verlepte, zeer gesegregeerde stad geworden. De breuklijn tussen rijk en arm ligt op Delmar Boulevard, aan de noordkant van downdown: die ‘Delmar Divide’ is zo welbekend dat hij zelfs zijn eigen Wikipedia-pagina heeft.

Eten & drinken

Na een wandeling door de stad belandden we dorstig in een filiaal van Hooters, de enige dranktent die open was op deze paaszondag. ’s Avonds namen we een Uber naar het voorstadje Clayton voor een fancier diner – het was ten slotte een feestdag – in Bistro La Floraison. Bijzonder prijzig voor wat je er geserveerd kreeg. De volgende ochtend ontbeten we dan weer wel in een zeer authentiek Amerikaans kader bij Chili Mac’s Diner.