Waarom er kinderen moesten doodgaan in 2Dark

Kinderen die doodgaan is iets wat gewoon not done is in videogames. Dus waarom forceert Frédérick Raynal, de man achter horrorklassieker Alone in the Dark, zijn comeback als gamemaker precies op zo’n taboe-onderwerp? ‘Ik wil je allergrootste angsten omhoogwoelen.’

Er is een reden waarom er geen kinderen zijn in de steden van misdaadsimulatoren als Grand Theft Auto: om ervoor te zorgen dat een speler er per ongeluk (of – erger – moedwillig!) eentje doodrijdt of -schiet. Dus dacht de Franse gamemaker Frédérick Raynal: hier ga ik eens het onderwerp van mijn comebackgame van maken, zie. In de indiegame 2Dark, die onlangs verscheen op de consoles en de pc, moet je hoofdpersonage op jacht naar een seriemoordenaar die het specifiek op kinderen heeft begrepen.

Raynal zat, meer dan twintig jaar geleden, ook al achter Alone in the Dark, de allereerste survival horror-game. “2Dark was bedoeld als een opvolger voor Alone in the Dark“, zegt Raynal. “Ik was al aan deze game bezig in de tijd van de Dreamcast: ik wilde toen de vreselijkste horrorgame maken die je je maar kunt indenken, een die inhaakt op de grootste angsten die iemand kan doorstaan. Hoe breng je vandaag vernieuwing in horrorgames? Daar volstond de klassieke survivalhorror niet meer voor. Gewoon je hoofdpersonage, je alter ego in de game, laten overleven vond ik uiteindelijk een veel te egoïstische drijfveer. Ik wilde diepere angsten uitbenen. En wat is erger dan je eigen leven verliezen? Juist: dat van je kinderen. Dat moest voor mij centraal staan in 2Dark: het redden van kinderen uit de handen van een seriemoordenaar.”

“De keuze van dat onderwerp had natuurlijk grote implicaties: het moest mogelijk zijn dat kinderen sterven in de game. Ik weet het, dat wordt beschouwd als not done. En ik zorgde er uiteraard voor dat de speler zelf onder geen enkel beding een hand kan hebben in het overlijden van de kinderen die in de game voorkomen. Maar videogames zijn vandaag, als medium, volwassen genoeg om er ook moeilijke onderwerpen mee te belichten. Mensen die vreselijke dingen doen bestààn. Kijk naar Call of Duty: is oorlog òòk niet vreselijk?”

“Ik wilde per se een game maken die er oud uitziet. Voor een stuk omwille van de lagere ontwikkelingskost die daarmee gepaard gaat, maar ook omwille van het extreem gewelddadige universum waarin hij zich afspeelt: als je dat met realistische graphics presenteert, krijg je een eerder exploitatief effect, en dat was nu niet waarop ik mikte.”

[/el_text_html][/el_column][/el_row]

No Comments :

oktober 2024
M D W D V Z Z
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031  

* Your email address will not be published.