Schmutzige videogames uit de jaren 80

Op de Atari 2600, Commodore 64 en andere stukken console-antiek uit de jaren 1980 waren er méér schunnige games dan vandaag. Een duik in de vergeten Schmutz van dat 8-bit-tijdperk.

Custer’s Revenge (1982)

Laten we eerst maar die open deur intrappen: jazeker, Custer’s Revenge moet zowat de bekendste uit dit rijtje zijn. Je speelt de Amerikaanse legergeneraal uit de titel, voorgesteld als een personage met niets anders aan zijn lijf dan een blauwe cavaleriehoed, een bandana, een paar legerbottienen, en een knoert van een tampeloer. Doel van het spel: een regen van pijlen ontwijken, zodat je van jetje kunt geven met een eveneens naakte Indiaanse dame aan de andere kant van het scherm, vastgebonden aan een totempaal. Niet oké natuurlijk, om meerdere snel aanwijsbare redenen, en dat vond men ook in de vroege jaren 80 niet: de game kreeg flink wat negatieve reacties omdat hij entertainment maakte van seksueel geweld, en organisaties die de rechten van Native Americans verdedigen waren er vanzelfsprekend ook niet erg blij mee.

Beat ‘em & Eat ‘em (1982)

Custer’s Revenge was een product van Mystique, een Amerikaans gamebedrijf dat – tot het ten onder ging in de consolecrash van 1983 – verscheidene pornografische games voor de Atari 2600 op de markt bracht. Het was ook een dochteronderneming van Caballero Control Corporation, een pornobedrijf dat nog tot vandaag bestaat, en probeerde wat de porno-industrie altijd al heeft geprobeerd: zo snel mogelijk munt proberen te slaan uit een nieuw, opkomend medium. Zoals, in die tijd, VHS-videotapes en videogames. Beat ‘em & Eat ‘em, ook van hun hand, was een ietwat flauwe afgeleide van de Atarihit Kaboom!, maar in plaats van bommen moesten er onderaan het scherm spermavlokken worden opgevangen door je vrouwelijke hoofdpersonages. Dus ja, om het even heel duidelijk te maken, dat was het hele gameplay-idee: onderaan een gebouw staan, en het sperma van een masturberende man die op het dak stond opvangen met je mond. Smakelijk!

Samantha Fox Strip Poker (1986)

Er waren ook iets bravere games die mikten op de wellust van veelal immature, mannelijke spelers die in de eighties al een gameconsole of een huiscomputer in huis hadden. Onder meer Martech zag er een markt in, een Brits videogamehuis dat het einde van de jaren 80 niet meer meemaakte, maar dat tussen ‘ernstige’ games als Uchi-Mata en Zoids: The Battle Begins ook Samantha Fox Strip Poker maakte, een game waarin je een gepixelliseerd beeld van de in die dagen bekende, goed van oren en poten voorziene Britse pin-updeerne uit de kleren moest zien te pokeren. Natuurlijk was dat een hoop gesjoemel, omdat je zelf niet (noodzakelijk) uit de kleren hoefde. Maar voordat je ze van hoedje, sjaal en zonnebril naar volledig uit de kleren kreeg, dat was (naar het schijnt!) niet simpel.

Sex Games (1985)

Een titel die er dan weer los overheen ging, letterlijk en figuurlijk, was Sex Games, een Commodore 64-game van de Duitse studio Landisoft. Die laatste was niet eens een bedrijf: het was gewoon de naam waaronder de toen 14- en 16-jarige Duitse broers Thomas en Markus Landgraf de game in elkaar hadden gestoken. In Sex Games bestuurt de speler een cartoonesk mannelijk personage, dat door constant gewroet met de joystick seks heeft met een al even eenvoudig voorstestelde vrouw. Doel van het spel was om de ‘lustmeter’ van de vrouw naar het maximum voeren voordat zijn eigen ‘potentiemeter’ het liet afweten. Er waren slechts vijf levels in de game, elk in een ander standje, en tegen het einde had je de touwtjes van een heuse groepseksscène in handen. De twee broers claimen dat ze de game op de markt hadden gebracht als een parodie op sportgames uit dat tijdperk, zoals Decathlon en Summer Games. “Voor een zestienjarige was het maar een korte sprong van het soort joystickgerammel waarmee rennen, zwemmen of roeien werd gesimuleerd”, vertelde Markus Landgraf, vandaag een ingenieur bij het European Space Agency, me ooit toen ik voor The Escapist een stuk schreef over seks in videogames. Oh, enne, het werd een culthitje doorheen de decennia, waarrond in 2019 zelfs een eSports-event werd georganiseerd. Kijk zelf maar:

Girls They Want to Have Fun (1984)

En dan was er, euh, deze. Waar andere games uit dit rijtje de speler eerder cartooneske sekssituaties voorschotelden, presenteerde deze Girls They Want to Have Fun je complete, ongezouten, frontale porno. Net als in Sex Games draaide het in deze game om het maken van ritmische bewegingen met de joystick, waarmee je op het scherm een naakte vrouw kon helpen om het handje aan zichzelf te slaan. Maar dat ging niet vanzelf: je moest echte mooie draaibewegingen maken om haar tot een climax te brengen (schijnt!). Girls They Want to Have Fun was een Commodore 64-titel van Brillant Software, een Duitse gamestudio die buiten deze titel slechts één andere game op zijn naam had, genaamd Harry der Fensterputzer, uitsluitend gelanceerd in Duitsland, en eveneens met ietwat schunnige content. Maar meer in your face dan deze titel hebben ze het nooit meer gemaakt.