Waar we, in het bandenspoor van John Steinbeck, een ‘dag van naamloosheid’ beleefden. De route Vanmorgen passeerden we vrij snel de staatsgrens tussen Oklahoma en Texas, waarna we tweeëneenhalf uur later al in Amarillo belandden. Hadden we niet op voorhand geboekt, dus we hadden nog verder kunnen rijden, maar we lagen voor op schema en
Waar we daarstraks het zwerk hebben zien openbreken. En waar we die befaamde ‘weg naar Amarillo’ vonden. De route Vanuit North Little Rock (we tellen daar de tussenstop in Ozark bij, gebeurde allemaal op dezelfde dag) reden we ongeveer zes uur tot in Clinton. Daarbij doorkruisten we vandaag ongeveer de hele staat Oklahoma, over één
Waar we pas echt een start maakten met dat ‘onderwegzijn’. Waar we beseften dat die korte tussenstops, zoals hier met zicht op het Ozark-gebergte in de verte, evengoed bij de reis horen als alle andere ervaringen. Waar we wisten: de weg is de reis. De route We maakten deze voormiddag vanuit Nort Little Rock een kleine
Waar we stilaan één werden met Amerika’s wegen. En de dolende zielen die daar overheen scheren. De route Vandaag reden we, ondanks het feit dat we de afgelopen twee dagen ook al op dezelfde plaats waren gebleven, nog altijd niet heel ver: vanuit Memphis staken we een stukje Arkansas over tot in staatshoofdstad Little Rock.
Waar we dronken werden van liefde en van de blues. En we de lichten twee keer zagen uitgaan op Beale Street. De route Vanuit Saint Louis reden we slechts vier uur, primair over de Interstate 55. Slechts één korte stop om te lunchen, ontbijt hadden we nog in Saint Louis gehad. Het was dat we
Waar het ons duidelijk werd wat Colson Whitehead bedoelde met “We do marvels, and we do injustice” (uit zijn Harlem Shuffle). De route Vanuit Elizabethtown passeerden we opnieuw Louisville, waarna we eventjes door Indiana en Illinois stoven, om uiteindelijk de staatsgrens met Missouri te bereiken en, met een flinke duik vanop de Interstate 64, in Saint
Rockin’ and rollin’! De route Vanuit Bentleyville deden we zes en een half uur over de rit naar Elizabethtown (Kentucky), door Ohio en rondom Louisville, de grootste stad van Kentucky. Het hotel Opnieuw kozen we een Best Western, maar wel een van de iets meer upmarket Best Western Plus-formule, net buiten de stad (prijs voor één
Het hart van de Midwest. Fly-over country. Of, in ons geval: doorsteekland. De route Of toch een deel ervan, tussen Bentleyville en onze korte stop in Jeffersonville. Zonder overnachting: we slaan later vandaag ons piket op in Elizabethtown, Kentucky. Een stukje van de Midwest Wat is dat precies, de Midwest? Geografisch zijn het de twaalf staten
Diners, zoals kleine familierestaurants in de Verenigde Staten heten, hebben een lange geschiedenis als plaatsen waar mensen relatief goedkoop buitenshuis gaat eten. Wat er op de kaart staat is relatief universeel (burgers, Mac & Cheese, steaks, enzovoort), maar in iedere streek is er wel een signatuurgerecht dat je een paar staten verder niét zou vinden. We wisselden tijdens onze hele roadtrip
Waar we de scenic route namen door de staten New York en Pennsylvania. Inclusief een duikje in de Rust Belt. De route Toen we ‘s voormiddags in Niagara Falls vertrokken, hebben we de gps zo ingesteld om tolwegen te mijden. Die instelling behielden we helemaal tot het einde van de roadtrip. Het is goedkoper, en je komt nog
