Spider-Man: Far From Home

De beste filmideeën beginnen vaak bij één beeld. Regisseursbroers Ethan en Joel Coen lieten, dertig jaar geleden, het scenario van hun Miller’s Crossing (1990) bijvoorbeeld vertrekken vanuit het poepsimpele tafereel van een Stetsonhoed die wordt meegevoerd door de wind. Voor regisseur Jon Watts kwam een soortgelijk visueel idee tot hem tijdens de perstour van Spider-Man: Homecoming tot hem: een tiep getooid in het kostuum van de opalleskruiper op het dak van een middeleeuws gebouw aan de overkant van de straat leukte toen de Italiaanse persconferentie op. En kijk: twee jaar later, in Spider-Man: Far From Home, duikt de echte Spidey op in Venetië, waar zijn kostuum meereist tijdens de schooltrip van zijn snullige alter ego Peter Parker (Tom Holland). En moet hij het ook uit de koffer halen om samen met Nick Fury (Samuel L. Jackson draait zijn badass-factor met nauwelijks ingehouden plezier naar de rode regionen) en nieuwe held Mysterio (Jake Gyllenhaal) een handvol nieuwe dreigingen aan te pakken. 

(Deze review verscheen aanvankelijk op 9LIVES. Na het opdoeken van die site blijft hij hier bewaard voor ’t nageslacht.)

Uit de comfortzone

Een van de beste Marvelstrips die ik tijdens mijn tienerjaren las was Spider-Man vs Wolverine: High Tide (1987), waarin een volwassen Peter Parker naar Oost-Berlijn reist voor een foto-opdracht, en daar samen met Wolverine in een spionageplot terechtkomt. Het verhaal haalde twee oer-Amerikaanse superhelden naar het oude continent, en sleurde hen daarmee ver uit de mentale comfortzone waar ze ook in de geest van de lezer vertoefden. Die kracht heeft Spider-Man: Far From Home ook. Het is een lichtvoetige en zwierige superheldenfilm, maar het is er wel een die creatief een paar bestemmingen aandoet die niet in het reisplan stonden.

Er zit een knallende, hilarisch gebrachte, maar op het eerste gezicht zelfs nogal onnozele en vergezochte verhaaltwist in Spider-Man: Far From Home, die het boeltje nog wat harder door elkaar schudt. Marvelfans zullen er niet onverdeeld blij mee zijn: er wordt wellicht – ik hou het zo cryptisch als ik kan – een deur voorgoed dichtgeslagen waarvan velen onder hen na de trailer dachten dat ze net wagenwijd zou worden opengesperd. En ook een doorsnee bioscoopbezoeker zal het aanvankelijk moeilijk hebben met de nieuwe koers die Far From Home op dat welbepaalde moment inslaat.

Spider-Man in Columbia Pictures’ SPIDER-MAN: ™ FAR FROM HOME

Spidey vs. technologie

Maar – nogmaals: ik kan niet te diep op details ingaan – het klopt allemaal met de grote ‘baddie’ van de film, die deze keer meer wegheeft van een James Bond-smiecht met extreem krachtige technologie dan van een klassieke Marvel-superschurk. In dit geval: technologie waarmee het soort illusies wordt gekweekt die trouwe lezers ook frequent zien terugkomen in de Spider-Man-strips. Zoek, nadat je de film hebt gezien, de figuur in kwestie maar eens op: wat je zag in Far From Home is dwaas en absurd, maar het klopt wel volledig met het personage. 

Het geeft Spider-Man: Far From Home ook een herkenbare thematiek mee: die van menselijke intuïtie die uiteindelijk, in een slotsequentie die de voeten maar nèt op de pedalen houdt, voluit in de strijd moet gaan tegen die technologie. 

Die essentiële thematische laag trekt Spider-Man: Far From Home al een beetje los uit de grote en diepe brij van superheldenfilms, maar het is op meerdere niveaus een solide prent. De aandoenlijke coming of age-sequenties die de actie afwisselen hebben bijvoorbeeld iets herkenbaars en hartelijks, de speciale effecten zijn loepzuiver, en het ritmische camerawerk sluit uitstekend aan bij de actie.  

(Blijven zitten na de aftiteling)

CONCLUSIE

Acht jaar lang moest Marvel Studios zijn Marvel Cinematic Universe uitbouwen zonder de belangrijkste figuur uit zijn stripuniversum: de filmrechten voor Spider-Man waren namelijk verpatst aan Columbia Pictures. Na een deal tussen moederhuizen Disney en Sony mocht hij toch opduiken in het MCU, maar hij deed dat tot nu toe eerder in mineur: hij kwam via de achterdeur binnen in Captain America: Civil War, kreeg zijn eigen entrée in het prettige maar niet bijzondere Homecoming, en liep een beetje verloren in de sterrencast van de twee Infinity War-films. Pas met Far From Home viert Marvel Studios écht de terugkeer van zijn verloren zoon.

8/10

No Comments :

maart 2024
M D W D V Z Z
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

* Your email address will not be published.