Hoe de ‘Red Dead’-serie begon

“Die cowboygame ziet er wel goed uit.” Dan Houser, oprichter van Rockstar Games, had de bonzen van koepelbedrijf Take Two Interactive in 2002 zo ver gekregen dat zijn bedrijf Angel Studios mocht overnemen, een kleine studio in San Diego die de voor Rockstar vooral interessante racegamereeks Midtown Madness maakte. Met de expertise van de ontwikkelaars wilde Houser Rockstar San Diego, de nieuwe naam voor de verse aanwinst, zijn eigen straatracefranchise laten bouwen: dat werd de uiteindelijk een relatief kort leven beschoren zijnde Midnight Club-reeks. Maar de studio had nog een paar andere producties in haar mouw zitten: een groezelige westerngame in third person, bijvoorbeeld, die Angel Studios aanvankelijk met financiering van de Japanse groep Capcom aan het maken was. En die Houser met veel plezier naar zijn label trok. Al zat het project een beetje in zak en as, zei Houser destijds in een interview. “Capcom wilde er graag van af, dus zeiden we dat we het zouden afwerken: al wat ze wilden waren de rechten om het in Japan te publiceren als we het ooit af kregen.”

Rauwe western

De game paste perfect in de fascinatie die Sam Houser, samen met zijn broer Dan, koesterde voor alles wat naar Americana rook. Hun voorliefde voor Amerikaanse misdaadfilms hadden ze al gesublimeerd in de eerste Grand Theft Auto-games, maar ze hadden tijdens hun jeugd nog een paar videotheken vol spaghetti- en Sam Peckinpah-westerns erdoor gejaagd, en die invloeden lieten ze door het team van hun San Diego-studio in Red Dead Revolver pompen.

Voor wie ooit films als The Wild Bunch, A Fistful of Dollars en The Outlaw Josey Wales heeft gezien, zal de vibe van Red Dead Revolver – de graphics uit het PlayStation 2-tijdperk eventjes niet in rekening genomen, natuurlijk – erg bekend overkomen. Dezelfde panoramische vlaktes, ruwe zeden en gewelddadige vuurgevechten die kenmerkend waren voor dat soort prenten zag je allemaal terug in deze third-person-actiegame, die ook de eerder hyperbolische elementen uit die zogeheten revisionistische westerns omzette naar gameplay: tegenstanders omvermaaien met een gatling-mitrailleur stond bijvoorbeeld centraal in een van de memorabelste sequenties in de game.

Toon gezet

Het plezier van een speelbare western liep echter niet in de weg van de bloedige ernst van de centrale verhaallijn die door Red Dead Revolver liep. Hoofdpersonage Red Harlow is een premiejager die op jacht gaat naar gevaarlijke criminelen, maar zijn werk brengt hem ook stilaan dichter bij zijn echte doel: de jacht op een losgeslagen generaal van het Mexicaanse leger die toen hij nog een ukkie was zijn hele gezin liet uitmoorden op zoek naar goud. De hele westernsymboliek valt je zo op de tong, en dat wordt nog versterkt door de gameplay, die draait rond de chaos van vuurgevechten en de snijdende spanning van schietduels.

Red Dead Revolver was alleen in sfeer een geestelijke voorganger voor Red Dead Redemption, de veel betere sequel uit 2010: het verhaal van de game was bijvoorbeeld lineair, zoals dat aan het begin van de eeuw nog de standaard was in actiegames, waar Redemption zich in een GTA-eske open wereld afspeelde. Maar wat vormelementen betreft – met bijvoorbeeld ook de superieure soundtrack – zette hij al volledig de toon.

(Dit verhaal verscheen eerder op videogamesite 9lives.)